Zeven uur ´s ochtends en we hebben een korte nacht achter de rug. Gister nog een tijd lopen prutten met foto´s uploaden (men, het tempo, om in slaap bij te vallen, maar dat lukte dus niet)Toch proberen te slapen en ondanks dat ik al 24 uur wakker was, geen slaap. Lekker naar de geluiden van de grote stad liggen luisteren. De sirenes, de mensen en de kabeltram. Uiteindelijk in slaap gevallen. Wel 100X wakker geweest en uiteindelijk rond half zes maar eens op de wekker gekeken. Ach, mooie tijd en ook Allette bleek al een tijdje wakker te liggen. Hoe het Roy is vergaan, weten we niet. Wij zijn in ieder geval gedoucht en aangekleed en gaan zo San Francisco zien ontwaken door even lekker een stuk te gaan wandelen. Om half negen met Roy afgesproken voor ontbijt bij Lori´s.Tien uur ´s avonds: Terug in het hotel na een volle dag. Allette en ik zijn vanmorgen lekker gaan wandelen in de buurt van het hotel. Rond achten waren we weer terug en ondertussen was Roy ook fris & fruitig. Op naar Lori´s voor het eerste Amerikaanse ontbijt. Lori´s is een diner in de stijl van de jaren ´50. Heerlijk ontbeten met eieren, pannekoeken en wafels. Daarna onze weg vervolgd naar de fietsen shop. Op ons gemakje gewandeld en rond half elf waren we bij de fietsen verhuur. De fietsen vielen wat tegen. Ik had het gevoel dat ik op de fiets van mijn 12 jarig buurmeisje mocht fietsen. Alleen het zadel was verstelbaar en ook Roy en Allette hadden moeite met fiets. Uitleg gekregen over de route richting de golden gate bridge. Eerst naar het bewuste fietspad gereden en tegelijkertijd een beetje de fiets onder de knie gekregen. Toen op weg naar de brug, al fietsende tussen wandelaars, hardlopers en andere fietsers die veel harder gingen dan wij. Regelmatig kodak momenten, dus veel stoppen om te filmen of foto´s te nemen. Sommige hellingen waren echt niet met de fiets te nemen, dus afstappen en lopend de berg op. Bij het visistors centre gestopt voor een ijskoud drankje. Nog een klein stukje en we waren op de brug. Daar stond een behoorlijk wind. Rare gewaarwording om over deze bekende brug te fietsen. Grappig waren ook de bordjes dat er altijd hoop is en dat je maar een knop weg was voor een gesprek met de crisis councelling en dat als je sprong het een fatale afloop had. So make the call. Vervolgens 50 meter verder op zagen we een aantal traptreden die het springen juist bevorderen. Moet kunnen. Eenmaal de brug over, steeg de temperatuur met een graad of tien. Bloedheet. We besloten om naar de Sausolito te fietsen en daar te gaan lunchen. Wow, na alle klimpartijen die we hebben gehad, was dit zeer aangenaam. Met een kilometertje of 40 van de berg af. Jammer dat ik niet op mijn eigen fiets was, want met deze rammelbak durfde ik niet op volle snelheid naar beneden te gaan. In het dorpje hebben we de fietsen weggezet in de fietsenstalling en zijn op zoek gegaan naar een leuk restaurantje. Restaurant nummer 2 werd het, gezellig met een patio. Bier voor Roy en mij, want dat hadden we wel verdiend. Allette nam een kop thee. Heerlijk gezeten, gegeten en gelachen. We hadden besloten om met de ferry terug te gaan naar SF in plaats waar we net zo keihard van naar beneden zijn gereden weer op te moeten fietsen. Leuk tochtje van twintig minuten. Terug in SF zijn we naar de zeeleeuwen gelopen. Ze blijven leuk, alleen jammer dat ze zo ver weg lagen. Toen zijn we nog even naar pier 33 gefietst en toen weer terug naar de fietsenverhuur. Fietsen ingeleverd en besloten om via Chinatown terug naar het hotel te gaan. Lekker weer een eind wandelen en gelukkig deze keer bergafwaarts. Door Grant Avenue gewandeld, winkeltjes en mensen bekeken. Niks is mooier dan een Japanse toerist die met z´n nikon foto´s maakt van een ansichtkaart met blote meisjes erop. Roy voelde zich een beetje wankel en besloot naar het hotel terug te gaan. We zijn meegelopen, ik heb mijn gympen verruild voor mijn boots en Allette en ik zijn lekker de stad in gegaan voor een hapje en borrel. De eerste tent waar we naar toe wilde, zat tot nok vol. Verder gelopen, totdat we een Ierse tent zagen. Naar binnen gelopen en zoeken naar een plekkie aan de bar. Maar de barkeeper riep gelijk: girls, I have two spaces for you here. We gingen zitten en raakten direct met iedereen aan de praat. We hebben heerlijk gezeten, gekletst, gedronken, maar niet gegeten. Op weg terug naar het hotel zijn we nog maar even vlug de BK naast ons hotel ingelopen. Om tien uur lagen we plat, maar de slaap was nog steeds ver te zoeken.