The eagle is afraid of hights
14 sep. 2010
vanuit
Het wekkertje liep om kwart over zes af en de meisjes hadden weer niet goed geslapen. Het is
niet anders. Koffie gezet, gedoucht, koffers weer ingepakt en op naar Willies wilde westen voor een lekker ontbijt. Ook nu was de toko weer goed gevuld. Allette en Roy wisten het natuurlijk al, Mark
nam french toast en ik lustte wel een omeletje. Wederom was het voortreffelijk en even hebben we overwogen om er ook te gaan lunchen, maar dat werd een beetje teveel van het goede. Tijdens het
ontbijt hebben we in de folders gekeken welke trails we gingen hiken. Dus op naar het park. Auto weggezet, water bekers gevuld en op weg. Nu was ik al een beetje huiverig, want het trail zou steile
afgronden hebben (ik heb enorm last van hoogtevrees) en toen ik het pad zag, was ik niet blij. Maar wat ik al eerder schreef: deze vakantie is grensverleggend, dus op weg. Ik liep stug door, niet
naar links kijkend, want daar was de afgrond. Vrij snel kwam het gevoel in mijn maag, begonnen mijn handen te trillen en mijn knieen te knikken. Totdat ik een stuk naar voren keek en zag dat het pad
steeds smaller werd en de afgrond steeds dieper. Dat was teveel van het goede. Met de anderen afgesproken dat we elkaar bij de Zion lodge zouden zien en dat ik de lower emaral pool trail zou gaan
hiken. Ik ben omgedraaid en met een noodgang met mijn blik op de grond weer terug gegaan. Eerst even op een bankje gaan zitten en een sigaret gerookt om de zenuwen en het hart weer onder controle te
krijgen. De andere drie stonden in ene voor me om te kijken hoe het met me ging. Zo lief. Na een minuut of tien gingen zij weer op weg en ik met de bus naar het begin van de lower emeral pool trail.
Begonnen met wandelen en na een half uurtje was ik bij de pool. Niet emeral, maar gewoon water. Wel mooie fotogelegenheden. Dus camera gepakt en terwijl ik foto´s aan het maken ben, hoor ik: hee
hallo.. De anderen waren eerst naar de lower pool gelopen. Even gekletst en zij gingen verder naar de middle en higher pools (deze hebben ook steile afgronden, dus niet geschikt) en ik ben verder
gegaan met foto´s nemen. Daarna langzaam terug gelopen. Toen ben ik naar de manage gelopen en dat had ik beter niet kunnen doen. De paarden stonden in de blakende zon gezadeld, vast gebonden aan het
hek zonder water. Stuk voor stuk keken ze zo zielig uit hun ogen, dat ik wel over het hek wilde klimmen om ze vrij te laten en water te geven. In mijn hoofd direct een comitee opgericht: FREE THE
ZION HORSES!!! Toen lekker bij de rivier gaan zitten en genieten van het uitzicht, want Zion is zo ontzettend mooi. Moeder natuur was in een hele goede bui toen ze dit stuk aarde bewerkte. Er kwam
een vogel aangevlogen die zich heerlijk in de rivier ging baden. Vlug de camera gepakt en gefilmd. Verder wat lopen spelen met de camera door de instellingen op manueel te zetten. En ja, ik moet nog
heel veel leren, want ik kreeg niet voor elkaar wat ik wilde. Ik had helaas geen klokje bij me dus geen idee hoe laat het was of hoe lang de anderen al bezig waren. Dus ben ik langzaam naar de lodge
gelopen, heb een cola gehaald en ben op een muurtje gaan zitten. Muziekje erbij en mensen kijken. Veel bejaarden bus tours uit Europa. Italianen, Duitsers, Engelsen en Russen. Na een tijdje kwamen
Roy en Allette er aan en even later kwam Mark ook. Ze waren elkaar kwijt geraakt, maar de groep is weer compleet. Het was een zware hike geweest, want alle drie waren ze zwaar bezweet. Ook lekker wat
kouds te drinken gehaald en lekker bijkomen. Daarna de shuttle teruggenomen naar het visitors centre. Nog wat souveniers gehaald en op weg naar Bryce Canyon. Allette pakte het stuur en op naar de
tunnel. We moesten een kleine tien minuten wachten eer we deze door konden in verband met wegwerkzaamheden. De tunnel in Zion is de langste tunnel van de VS. Ook daarna hadden we nog last van de
wegwerkzaamheden, maar we raakten er niet al te veel tijd mee kwijt. Via prachtige natuur kwamen we rond vijf uur bij Bryce Canyon Resort aan. Na de ervaring van de dag ervoor, hebben we nu gelijk
ingecheckt. Ook al zit resort in de naam van het hotel, het is het minste hotel tot nu toe, maar dat maakt niet uit. We slapen er alleen. Nog even wat gedronken en in de auto gesprongen naar Bryce
Canyon. Eenmaal in het park kwamen we tot de ontdekking dat de benzine wel heel snel was gegaan en dat we niet genoeg hadden om tot het einde van het park te rijden, wat de bedoeling was. Op de kaart
gekeken en een aantal uitzicht punten uitgezocht die we gingen bekijken. Wederom mooie plaatjes geschoten. Even na zonsondergang reden we het park uit. Eerst de auto afgetankt en toen op weg naar
Ruby´s Inn aan de overkant voor het eten. Alleen waren alle bezoekers van Bryce Canyon ook op die gedachte gekomen en er stond me toch een rij. Geen optie. Terug naar het hotel waar ook een
restaurant was. We liepen naar binnen en keken elkaar aan: het is omdat we moeten eten. Het ging al fout bij het bestellen van drinken. Roy en ik wilden graag een biertje, maar dat hadden ze niet.
Maar het staat op het raam dat jullie bier hebben. Dat was van vorig jaar. Haal het dan weg. Die jongen was me ook een sukkel eerste klas. Toen het eten.. mijn ervaring met Amerika is dat alles kan.
Toen Allette een salade bestelde en daar een stuk kip aan wilde toevoegen kon dat niet. Dat was namelijk zo ontzettend moeilijk. Ook is het erg moeilijk om dressing in een bakje te doen als er om
gevraagd wordt. De burgers, ribs en salade waren aardig, maar dat is dan ook alles. Toen kregen we de rekening en de lul had gewoon 18% tip al op de rekening gezet. Daar waren we het niet echt mee
eens, maar om nog een keer met hem in discussie te gaan.. nah, geen zin in. Weer in de auto gesprongen, terug naar Ruby´s Inn gereden, want daar verkochten ze bier. Terwijl ik een beetje de winkel
aan het bestuderen was, kwam er een mevrouw naar me toe. Of ik wist waar de wijn stond? ´Nou mevrouw, niet echt.´ ´Oh waarom?´ ´Ik werk hier niet.` ´Ohh´ Mark nam nog een flesje bacardi voor zich
zelf mee. Terug naar de kamer, lekker even bij elkaar gezeten en geborreld. Besloten om de zonsopgang te laten voor wat het is en wat langer op bed te liggen.
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
