Als eerste: dank jullie wel voor de leuke reactie´s. We zijn echt mega druk en hebben amper tijd om te schrijven en te internetten. We zien veel, we reizen veel, eten & drinken veel en genieten dan ook heel erg veel.
@ Ab: werk? Telfort, wat is dat?
@ Mama Allette: zij noemden waar we op sliepen een matras, maar in Nederland zouden we het een plank met wat schuimrubber noemen. Gelukkig was het maar 1 nachtje :-)
@ Erik: Je bent mijn held!

Vandaag trapten we na het ontbijt af met een luguber uitje. Het Chineze kerkhof wat vlak bij ons hotel lag. We hebben daar over heen gelopen en de diverse soorten graven bekeken. Daarna naar de erebegraafplaats waar ook Nederlanders worden herdacht die gevallen zijn tijdens de tweede wereldoorlog. Hoofdschuddend gelopen langs de gedenkstenen. Al die jonge jongens en mannen.
Daarna weer in de bus en op naar de oude hoofdstad Ayutthaya gereden. Gelukkig waren er amper toeristen en konden we prachtige foto´s nemen van de Wat Phra Sri Sanphet tempel. Deze is in 1767 door de Birmezen grotendeels verwoest. Hoewel de Birmezen ook boeddhisten zijn, hebben zij van 95% de boeddha beelden de kop afgeslagen. Het enige wat ontbrak was een strak blauwe lucht. (maar die fotoshoppen we er wel bij als we weer thuis zijn) Nog even wat gedronken en weer in de bus. Volgende stop was een tempel waarbij je apen kon voeren. Er waren er maar een stuk of tien die enorm overvoed waren. Het was er smerig en het voelde totaal verkeerd. Maar ja, een apie op de foto is altijd leuk. Dus toch nog een tijdje rondgelopen om te kijken of ik een mooi plaatje kon schieten. Terug naar de bus gelopen. Op een ander gedeelte was een crematie bezig waar je ook naar kon kijken, maar dat heb ik maar even over geslagen.
Lunchtijd. Alweer eten.....! De locatie was schitterend. Je waande je helemaal in een tropisch land. Het glas wilde mandarijnen sap was serieus lekker. Afgaande op de anderen was het eten weer heerlijk. Alleen het toetje was niet zo lekker. Daarna nog een wandeling over het complex gemaakt. Als voorbereiding op een lange zit in de bus. Op naar Phitsanulok. Het leuke van een busreis is dat je ontzettend veel ziet en niet zelf op de weg hoeft te letten. Nadeel.... je kan geen foto's maken. We zagen prachtige vergezichten, maar eer je scherp heb gesteld is het plaatje weer weg. Langs de snelweg staan ook diverse kraampjes met versnaperingen. Wat dachten jullie van gebqqde rat met alles erop en eraan!! Het rare is dat niemand van onze groep het wilde proberen. Dat hou je toch met die Nederlanders: wat de boer niet kent.....

Waar de hele vakantie al bang voor waren, werd toch waarheid. Regen. Even hard, dan weer zacht, maar niet stoppen. In het donker komen we aan in het hotel. Groot en ruim en het ziet er aardig uit. We gaan naar de kamer en voelen als eerste het matras. Gelukkig, hier kunnen we wel een nachtje op slapen. Even lekker douchen na een dagje zweten en weer eten. Mijn eetlust neemt langzaam een beetje toe en ik kan voor het eerst zeggen dat ik best wel een beetje trek heb. De eetzaal is ruim en kan zeker 200 man huizen. Daar zit je dan met z'n zestienen. Ook is er tien man bedienend personeel. Zodra je soepkom, bord leeg is, wordt het met een vriendelijke lach bij je weg gehaald, terwijl je buurman nog aan het eten is. Razend snel!! We mochten kiezen: kip of vis. Als je voorbereid op witte rijst en je krijgt gewoon een bord met aardappelen en groente voor je. GENOT!! Wat ik eet, vind ik allemaal heerlijk, maar dit was zeer aangename verrassing. Geregeld door Jack die onze interne roep naar aardappelen en groente had gehoord.

We dachten dat het alcohol verbod ook in dit hotel wel te omzeilen zou zijn. NIET DUS. Manager erbij, bathjes toegeschoven, maar hij hield zijn poot stijf. Ondertussen was het weer begonnen met regenen en viel onze avond excursie naar de vliegende groente is het water. (vraag me niet wat we te zien zouden krijgen) En nu: de hele avond voor je in een praktisch verlaten hotel met een gesloten bar. Maar Jack zou Jack niet zijn als hij niet wat kon regelen. Bier en rum/cola en wederom nam Nederland de lobby over. Jack stelde een drink spelletje, maar na twee keer hadden we er genoeg van. Gewoon lekker met z'n allen zitten kletsen. Na drie uur lang naar Woman in love van Barbara Streisand te hebben geluisterd, werden de Iphone op tafel gelegd en luisterden we naar Andre Hazes, Jan Smit, Nick en Simon etc. Stemming stijgt, maar het niveua DAALT. Weer een superavond.

Dikke kus, Allette en Mirjam