Vandaag gaan we Ohrid verlaten en onderweg. Vroeg op, ontbijten en nog een extra boterham met smeerworst voor obi two klaar gemaakt. Gelukkig hadden we een grotere bus tot onzeeschikking, waar al onze bagage inpaste en iedereen comfortabel in kon zitten. We zaten nog geen vijf minuten in de bus of het stel wat niet mee deed aan de excursies begon problemen te maken. Zij wilden dat de bus hun eerst afzette in de stad waar we zouden overnachten. De bus werd stil gezet en Katarina belde haar baas. Die was er gelukkig vrij snel. Ze hadden twee keuzes: of in Ohrid blijven of mee gaan mett de bus en zelf hun tijd vullen als wij de excursies hadden. Ze kozen voor het laatste en gingen onder protest weer de bus in. Op weg naar Bitola via een mooi nationaal park. Bij een uitzicht punt gestopt voor foto's en je kon Alabanie zien liggen. Als geste zetten we het koppel eerst af in de stad en daarna reden wij naar Herakli, naar een opgraving van een oude nederzetting. Het was behoorlijk warm en we kregen binnen de uitleg, maar die duurde erg lang en werd een monotone stem verteld. De meesten van ons hadden een korte nacht achter de rug en vielen bijna in slaap. Daarna nog even rondgelopen in de volle zon. Oja, foto's maken kostte 100 denar. Nou, dan maken we toch geen foto's. Iedereen had het vrij snel gezien. Weer terug in de koele bus naar Bitola, waar we naar een museum gingen dat speciaal voor ons werd geopend. Het eerste gedeelte bestond uit een klein gedeelte archeologie en daarna over de geschiedenis van Macedonie en met name over de roep voor een eigen republiek vanaf 1891. Erg indrukwekkend en interessant. De andere vleugel was gewijd aan Ata Turk. Het gebouw waar het museum in gevestigd is, was vroeger de Militaire Hogeschool en Ata Turk heeft hier zijn opleiding gevolgd. Ook een erg interessant man. Een van de mooiste atributen was toch wel een liefdesbrief van een vrouw aan Ata Turk. Ik weet niet of de tekst te vinden is op internet, maar google eens: erg mooie brief!
Daarna liepen we via de hoofdstraat naar het restaurant voor de lunch. De terrassen waren druk bezet en de straat was vol met flanerende mensen. Wat ook erg leuk is, geen Mc Donalds of Burgerking die het straatbeeld verpest. I'm loving it!
We hadden een traditionele Macedonische lunch met mezes als voorgerecht. Als hoofdgerecht was Macedonsiche mousaka. Die viel wat tegen omdat we van de Griekse versie uitgingen. In ieder geval heerlijk gegeten. Na de lunch moest de meesten nog even een pit stop maken. Ook een leuk feitje over Macedonie: openbare toileten kunnen niet op slot. Dat is even wennen. Daarna zijn we naar een oude kerk gelopen en het blijft enorm balen dat er binnen niet gefotografeerd mag worden. De fresco's en de iconen zijn enorm indrukwekkend en bij ieder bezoek aan een kerk leren we wat meer over het Orthodoxe geloof. Daarna hadden we een uurtje vrije tijd. Daar de winkels dicht waren, zijn op het terras gaan zitten bij een ijssalon met natuurlijk een heerlijk ijsje. Daarna een stuk gewandeld waar we Katarina tegen kwam. Nog een tijd met haar zitten kletsen. Vier uur terug bij de bus. Het niet excursie achtpaar kwam er ook aan lopen. Er werd even gesproken met Katarina, de bagage ruimte ging open, hun tassen eruit en daar gingen ze .....! Misschien maar beter zo. Op weg naar de volgende stop: een archeologische opgraving bij Strobi. Denkende aan die van die ochtend hoefde het van mij niet zo, maar deze was veel groter en onze gids was duidelijker, compacter en interessanter van stof. De site was erg groot en er was nog maar 10% blootgelegd. De staat van bijvoorbeeld de mozaiek vloeren was ongelovelijk goed. Ook was goed te zien hoe ontwikkeld deze mensen al waren, wetende dat de grootste gebouwen uit de eerste eeuw na Christus stammen. Tijdens de wandeling langs alle stukken die bloot waren gelegd, liep er natuurlijk weer een hond met ons mee. Misschien moet ik hier maar een honden opvang beginnen. Dan breekt mijn hart niet zo vaak, omdat ik ze niet mee kan nemen. En ja hoor, de eerste muggenbeet te pakken. De zon ging langzaam onder en we kregen een prachtige lucht te zien. Wat dat betreft was het perfect om hier op dit tijdstip te zijn. (het bezoek stond eigtenlijk voor de volgende ochtend op het programma) Toen het bijna donker was, stapten we weer in de bus. Het hotel was redelijk dichtbij. Kamer zag er aardig uit, badkamer ook. Bed waren wat wankelig. Nog even gechilled op de kamer en om acht uur aan tafel. De eetruimte zag er niet echt gezellig uit. Salade vooraf, het hoofdgerecht was varkens- en rund vlees, aardappel en groente. Net als in Thailand zijn de lunches het beste. Daarna nog een mierzoet toetje. Nog even een laatste sigaret en om tien uur waren we terug op de kamer. Nog even lezen en oogjes dicht en snaveltjes toe.