Om kwart voor zes ging de wekker en ik liep naar buiten om even naar huis te bellen. De temperatuur was goed en het was een bewolkt. Het weer zag er goed uit. We lopen om kwart voor zeven de ontbijtruimte binnen en deze is afgeladen met Japanners. Er is nog een tafeltje vrij wat we na een gevecht met koffers bereiken. De Japanners namen namelijk hun koffers mee in de redelijk kleine ontbijtruimte. Vervolgens proberen om koffie te komen en brood op je bord te krijgen. De dame van het hotel vult de fruitmand bij met zo'n 30 sinasappelen. Binnen een halve minuut zijn deze, op 1 na, weg. Terwijl ik op mijn broodje uit de toaster sta te wachten, komt er een klein wijffie naast me staan. En kleine vrouwtjes kunnen heel hard met de mond open boeren. Ze keek niet op of om. Geweldig. Tevens is het onvoorstelbaar wat die kleine mensjes weg kunnen stouwen.

Na het ontbijt pakken we onze dagbullen (heerlijk om niet met de koffers te hoeven sjouwen) en lopen naar de auto. Wat is dat nou..REGEN! Dat hadden we niet afgesproken. We stappen in en rijden eerst even naar de supermarkt voor eten. Daarna het park in. Ondertussen gaat het harder en harder regenen. We hopen dat het met een uurtje weer voorbij is. Eerste stop, tussen de buien door, is de Gibbons Falls. Hier kwamen we diverse mensen die we gister bij old faithful zagen, weer tegen. Daarna naar artist piont. Gelukkig is het weer even droog. Ik zag een heel lief klein grijs met wit konijntje die ik wel op de film heb, maar niet op de foto. Terwijl we terug lopen, begint het toch weer harder te regenen. We gaan naar Mamooth hotsprings, maar niet voordat we een pitstop hebben gehouden. Het regent te hard om het terras te beklimmen en we kiezen de Amerikaanse manier: we nemen foto's vanuit de auto. We nemen de terrace drive loop en schieten daar wat ontzettend mooie foto's. Door de kou stomen de geisers extra waardoor alles een spooky effect krijgt. We rijden naar de noord ingang van het park en gaan daar in Gardiner lunchen bij een diner. De zaak zat vol en ze waren onderbemand qua personeel. Kwam goed uit, want het gaat steeds harder regenen. Na de lunch weer terug naar het park en vanwege het slechte weer besluiten om we een speciale loop te gaan rijden, maar na drie kwartier rijden, bleek de weg afgesloten te zijn. Jammer en we concluderen langzaam dat deze dag een beetje in het water valt.

Terug gekomen bij Mamooth hotsprings nemen we nog een keer de terrace loop om die ene mooie foto nog een keer te nemen. Het kan altijd beter. Verder stoppen we nog bij de buffalo's in de regen. Ze zijn zo lief en kunnen heerlijk kwijlen. We kijken elkaar nog eens aan en gaan terug naar het hotel. Dat is nog een eindje rijden. Bij mooie plekjes stoppen we en nemen foto'van uit de auto. Op een gegeven moment zien we mensen langs de kant naar een bepaald punt kijken. Yes, weer een beer. Weleens waar van een behoorlijke afstand, maar toch. Vlug een foto gemaakt. Bij Madison nemen we de afslag naar West Yellowstone. Halverwege het laatste stuk zien we auto's langzaam rijden. Gewelig, er steekt een kudde buffalo's met jonkies over. Ik heb al genoeg foto's, maar er kunnen er altijd meer bij. Ook wederom gefilmd.

Eenmaal in hotel aangekomen, ging Roy naar de kamer en Allette & ik rookten buiten nog een sigaret. Uit een auto stapte een oude man en dat ging niet helemaal soepel en ik zei: hup opa, even doorzetten. De meneer was uiteindelijk uit de auto en liep langzaam naar de ingang. Wij kletsen gewoon door en bij het voorbij gaan zei opa: hee, ik hoor Nederlands. Deze meneer woont al 52 jaar in de omgeving van Seattle. Hij vroeg waar we vandaan komen en zijn ogen lichten op als Allette zegt dat ze uit Groningen komt. Hij heeft daar gestudeerd. Een behoorlijke tijd met deze meneer gesproken, terwijl hij in zijn hoofd het filmpje van vroeger afspeelt. Ik bsluit weer in de lobby te gaan zitten. Na een tijdje typen loop ik nog even naar boven voor een boterham. De overige twee hadden geen honger en we aten op de kamer. Daarna loop ik weer naar beneden en het begint te onweren. Eerst gewoon gezellig gerommel met als afsluiting een oorverdovende knal. Later voegt Allette zich ook bij mij en zoeken we wat dingen uit voor onze dag in Grand Teton en kijken we naar de weersvoorspelling voor morgen. SNEEUWBUIEN!! Uit de lift komt een groep Nederlanders stappen en we zeggen goedeavond. Wederom hebben we te maken met Groningers en mensen die hier wonen en in Groningen zijn geboren. We hebben een tijd gekletst en gaan daarna weer verder met het uitzoekwerk. Opa komt het hotel weer binnen lopen. Hij was in het dorp wezen eten en we praten nog wat. Vol trots laat hij zijn tshirt van de rijksuniversiteit Groningen zien. Al met al is er niet veel terecht gekomen van de verhalen schrijven. Tijd om te gaan slapen.