We hebben de wekker om half 8 gezet. We hadden gisteravond bij het pompstation iets kleins meegenomen voor ontbijt. Via de safeway waar we nog wat boodschappen halen en iets voor Nicole haar keel vertrekken we richting Las Vegas. Het is erg fris en zwaar bewolkt. Onze eerste stop is Seligman. Een heel klein zeer toeristisch route 66 dorpje. Het jammere is dat het zachtjes regent en onweert. Als we parkeren is het droog en we lopen wat door de winkeltjes heen. Vervolgens barst de regen weer los en donders zijn oorverdovend. Snel terug gerend naar de auto en we vervolgen onze weg.

Het valt met bakken uit de hemel en zien geen hand voor ogen. We verlagen onze snelheid en zetten onze waarschuwingslichten aan. De meeste auto´s hebben hun snelheid aangepast, maar er blijven toch altijd een paar idioten die je met 80 mile per uur voorbij snellen. Dan is het weer droog en we hopen dat we het hebben gehad. Oeps, nog een bui en nog 1 en nog 1. Vlak voor Kingman wordt het droog en begint de zon weer te schijnen.

En nu voor mij een hoogtepuntje van de vakantie: eten bij Cracker Barrel. Het is druk, maar we hebben vrij snel een tafel. Ik neem wat ik altijd neem: Sunrise Sampler (van alles wat) en Niek neemt een scramble van ei met groente. Oh oh wat smaakt dat weer lekker. Helemaal vol van het eten lopen we terug naar de auto. Volgende stop: de Hooverdam. Vier jaar geleden ging je via de Hooverdam naar Vegas, nu zijn ze klaar met de brug en moet je afslaan om de Hooverdam te bekijken. Stapvoets rijden we naar de controle en onze gezichten waren goed gekeurd en we mochten doorrijden. Het is zaterdagmiddag dus erg druk. We parkeren de auto en aanschouwen de dam van een afstandje. Niek heeft niet de behoefte om er over heen te wandelen en ik ook niet, want dit is voor de vijfde keer dat ik hier ben.

We rijden weer terug naar de snelweg op naar Vegas. Op mijn gevoel rijden we Vegas binnen en in 1 keer naar het hotel ondanks dat ik de verkeerde afslag had genomen. We lopen naar de receptie om te checken. We zitten op de zesde etage van het HOOTERS hotel en kijken uit op het MGM. Spullen op de kamer en tijd voor een biertje. We lopen naar de bar beneden en gaan lekker zitten. Daarna even opfrissen en we gaan de strip op.

De temperatuur is heerlijk en er staat een verfrissend briesje. Het is druk en de meeste roltrappen zijn stuk of uitgezet voor onderhoud. Dat wordt klimmen en soms de lift. Onze eerste stap: Hard Rock Cafe voor een hurricane. We zitten lekker en we kletsen wat met de meiden achter de bar. We hadden namelijk gezien dat er een ghost tourwas en vroegen of het wat was. Nu bleek 1 van die meiden een expert te zijn en al op diverse plaatsten in Amerika tours te hebben gedaan. Waaronder SF en ik ben even naar de website gegaan en die leek ons veel interessanter. Dus misschien in SF nog een spookavontuurtje.

Daarna gaan we weer wandelen. Af en toe lopen we een hotel binnen om even te kijken. Onze magen beginnen weer te rommelen. Nu wilden we graag bij outback eten. De wachttijd was 30 minuten, dus we zijn met onze pager aan de bar gaan zitten. Lekker glaasje wijn erbij. Ons tafeltje was sneller klaar dan verwacht. We nemen een blooming onion als voorafje en kreeftenstaarten en steak als hoofdgerecht. We delen de steak en kreeft en eten bijna onze handen erbij op, zo lekker. Nu zitten we echt vol na deze maaltijd en de brunch bij Cracker Barrel. We steken over naar de andere kant van de strip en kijken nog even naar de watershow bij het Bellagio. Zwaar vermoeid en volgevreten komen we aan op de kamer. Zodra mijn hoofd het kussen raakte was ik weg.