Na maanden plannen, dromen en aftellen was het eindelijk zo ver. Onze vakantie naar Florida zou beginnen. Allette was alvast naar Amstelveen gekomen en rond kwart voor zeven gingen we richting schiphol waar we om half acht aan kwamen. Roy volgde een kwartiertje later. Op naar de incheck console. Alles ging goed, ik kreeg twee boarding passen, Allette kreeg twee boarding passen .... Roy inchecken en hij kreeg 1 boarding pass van Amsterdam naar Atlanta en niet naar Miami. Oh oh... aan een KLM dame gevraagd en we moesten even naar balie 16 lopen om het daar te regelen. Ook kwamen we er achter dat hij aan de andere kant van het vliegtuig zat. Ook dat konden we daar regelen. Even wachten, aan de beurt en helaas, we kunnen niet vanaf hier niet de stoel wijzigen, dat moet u even bij de gate doen. Ook kunnen we u niet inchecken op de vlucht naar Miami. Dat moet u ook even bij de gate doen. We mochten wel de koffers alvast afgeven. Dat scheelt. Door de douane, een heel apart gedeelte voor Amerika gangers. Handbagage op de band en een body scan. Zowel bij Roy en Allette moest de handbagage open. Even taxfree shoppen en maar langzaam naar de gate lopen, want we zouden al om 9:15 gaan boarden.
Eerst door de volgende controle: waarom, hoe, wat etc. Ik was helemaal voorbereid. Printjes van de facturen etc etc. Kom maar op je met vragen..... Heeft u spullen van een ander bij u, heeft iemand anders uw koffer ingepakt. Neen! Nou fijne reis.
Naar de gate en we gingen even op de stoeltje zitten. Een oproep: beste reiziger, er is een slangetje stuk. We gaan nu onderzoeken of we het slangetje gaan maken of dat we een nieuw vliegtuig laten komen. We houden u op de hoogte.
Beste reiziger, we gaan het slangetje maken. Dat is sneller. Als u rond 10 uur weer hier bent, hebben we een update. Dan nog maar even wandelen. Terug gegaan, naar de balie gelopen om te kijken of we Roy op de vlucht naar Miami konden laten inchecken (we hadden toen nog hoop deze te halen) en of we bij elkaar konden zitten. Dat laatste was geen probleem, er was nog een stoeltje achter Allette en mij vrij. Dat eerste: nee, dat gaat niet lukken. Gelijk gevraagd: wat als we de vlucht naar Miami missen. U hoeft zich absoluut geen zorgen te maken. Zodra de vlucht vanuit Amsterdam vertrekt, wordt er gekeken of u de aansluiting haalt en zo niet, wordt u automatisch omgeboekt op de volgende haalbare vlucht. Bij aankomst wordt u opgewacht door iemand van Delta die u hiermee verder helpt. Wat een geruststelling.
Update: het repareren van het slangetje duurt wat langer dan verwacht, maar is no g altijd sneller dan een ander vliegtuig laten komen. Boarding tijd is nu 11:30. Maar weer een stukje wandelen. Nog even een broodje gehaald. Uiteindelijk gingen we om kwart over 12 aan boord. Na de mededeling dat het vliegtuig opgeladen was met benzine (huh??), vertrokkken we eindelijk om ...10 over half 2.
We zaten best ruim en er waren wat films die we wilden zien. Al snel gingen we eten en ik koos natuurlijk voor het gerecht met paprika. Na het eten wat proberen te slapen, maar het bleef bij doezelen. Om 5 over 5 landden we uiteindelijk op Atlanta. Degene die een aansluitende vlucht moesten halen, mochten er als eerste uit. Door immigration: koffers halen en op zoek naar de delta dame. Geen delta dame, even vragen wat te doen. We moesten naar een speciale balie en daar..... 100 wachtenden voor ons met hetzelfde probleem. Lang wachten en eindelijk aan de beurt. We konden standby op de volgende vlucht, maar kozen voor zekerheid en namen de vlucht van 9 uur. Weer door de top tot teen check heen en toen wachten..... Om kwart over 8 waren we bij de gate en al snel stond op het bord dat we een upgrade hadden naar de eerste klas (klein goedmakertje) Keurig op tijd vertrokken we en we vlogen over een paar onweersbuien en dat was erg gaaf om te zien. We landden zelfs eerder dan gepland. Koffers gehaald en toen 3 kilometer gelopen naar de car rental voor onze auto. Hij probeerde nog een tank benzine te chargen die al in het pakket zat en gelukkig was ik nog net wakker genoeg om dit te stoppen. Eindelijk alle papieren ingevuld en geprint, de auto ophalen. We geven de papieren af en het meisje zei: oh, die hebben we niet staan. Dat duurt nog minimaal 20 minuten eer er een auto beschikbaar is. Tot nu hebben we alles met lach (soms met kiespijn) ondergaan, maar nu waren we er zo klaar mee. Zitten en wachten. Gelukkig bleef het minimaal en hadden we met 20 minuten een Jeep onder onze kont. Koffers er in en vlug naar het huisje. In de auto zat navigatie welke wij niet besteld hadden, dus wilden wij daar gebruik van maken. Kent hij/zij het adres niet van het huisje. Zwaar minder. Het eerste gedeelte ging soepel, daarna hebben we nog zeker een half uur gezocht. Maar gevonden. De verhuurder wist al dat we erg laat zouden komen, maar ik voelde me er best wel k*t bij dat hij tot bijna 1 uur moest wachten.
We hebben de auto uitgepakt, even opgefrist en naar bed.......