mirjam-op.reismee.nl

Amerika: Dag 02 - Lost in navigation - Miami- Holocaust Memorial- Calle Ocho

Het duurde even eer ik in slaap viel, want ik moest nog effe de dag verwerken. Uiteindelijk viel ik rond half 3 in slaap. En om 5 uur weer klaar wakker. Roy ook en we zeiden tegen elkaar: dit is te vroeg. We gaan proberen om tot zes uur te slapen. Wonderbaarlijk weten we het tot zeven uur uit te houden. Langzaam staan we op, een ontbijtje gemaakt. De verhuurder heeft brood, jam, ontbijtgranen en melk voor ons gehaald. Tijdens het ontbijt bespreken we wat we gaan doen vandaag. We gaan lekker rustig aan doen. Na het douchen pakken we de bullen bij elkaar en stappen in de auto. We willen als eerste naar het holocaust memorial. We stellen de 'gedoogde' navigatie in en gaan op pad. Ze wil dat we een brug over gaan, maar deze is afgesloten wegens onderhoud. Normale navigatie herberekent, deze niet. Ze bleef maar pushen dat we moesten keren. UIT en via de navigatie op de telefoon naar de volgende brug. We parkeren de auto en de hemel breekt open. We wachten tot het weer droog is en lopen er naar toe en wat blijkt: het binnenste gedeelte van het memorial, wat het allermooiste is, is onder water gelopen. Nu hebben we slippertjes bij ons, maar het water is blauw geverfd. We spreken een meneer die er werkt en hij geeft aan dat het leeg pompen van het binnenste gedeelte nog zeker een paar uur duurt. We besluiten om van de week nog een keer terug te keren in de hoop dat het dan droger is. Volgende stop is Little Havana oftewel Calle Ocho. Ook hier hadden we een beetje moeite om het te vinden. Een richtingsverkeer, waar kunnen we parkeren en navigatie systeem dat niet mee werktt. Uiteindelijk hebben we alles uitgevogeld en we zetten de auto weg in een zijstraat. Het is half bewolkt en best warm. Bij Roy en mij staan de sluisen binnen de korste keren open. We lopen als eerste naar het domino park. Bekend om de domino spelende oude Cubaanse heren en een enkele dame. We kijken eerst wat rond en als snel komt er een lief mannetje naar ons toe die zegt dat het geen enkel probleem is als we foto's willen maken. We pakken de camera en nemen wat foto's. De mensen staren ons aan of dat denken we. Het blijft raar om mensen vast te leggen die je niet kent. Allette speelt met haar nieuwe lens en maakt veel detail foto's. We lopen verder en gaan Little Havana verkennen. We lopen gelukkig aan de schaduwkant wat het iets dragelijker maakt voor Roy en mij. We zien restaurantjes, barretjes, sigarenwinkels (pipa, als je nog gerookt had, had ik een dikke voor je meegenomen. 1 voor jou en 1 voor mij en dan thuis samen met een glas whiskey opgerookt) Hier en daar een souvenierswinkeltje, art galerij, een heuse barbershop en supermarktje. We lopen via de andere kant weer terug. Ook hier hetzelfde aanbod. Allette en ik dachten een leuk sigarenfabriekje te hebben gezien en dachten het gemist te hebben. Dus we lopen nog een paar keer de straat heen en weer, maar we kunnen het niet terug vinden. We beginnen ondertussen trek te krijgen en gaan op zoek naar een restaurantje. Natuurlijk willen we Cubaans eten, maar van de restaurantjes die we binnen lopen trekt het menu ons niet aan (vette hap) of de ambience in combi met het menu. We belanden uiteindelijk bij de Mexicaan midden in Little Havana :-). Roy en Allette aan de chicken taco's en ik aan de beef quesedilla's. Het smaakte heerlijk. We lopen nog een stukje en ondertussen is het half vier. We besluiten om richting huis te gaan en nog even boodschappen te halen. Richting huis is geen probleem, maar de straat vinden des te groter. Nu blijkt en daar kwamen we na een uur achter dat er twee verschillende straten zijn binnen een 5 mile radius met dezelfde naam en wij reden rond in de verkeerde straat. Poging 396: we zien Trader Joe's en besluiten hier naar binnen te gaan. We halen wat kleine dingetjes en rijden daarna naar de publix voor de rest. Poging 397 om het huis te vinden en deze keer gaat het beter en vinden we het ook. We laden de boodschappen uit en gaan even zitten en relaxen. We komen er achter dat we alledrie lek geprikt zijn en het anti muggen spul wordt aangerukt. Rond half 8 lopen we naar de Cheese Cake factory in de Dadeland Mall. Druk, maar toch hadden we meteen een tafeltje. Het menu is wederom uitgebreid en we hebben best wel even tijd nodig om tot een keuze te komen. Asian wraps voor Allette en old fashion burgers voor Roy en mij. We hebben heerlijk gegeten en komen, helaas, tot de conclusie dat er geen ruimte meer is voor een stuk cheesecake. We rekenen af en lopen terug naar het huisje. We kletsen nog wat en komen er achter dat we nog meer muggenbulten hebben. Nogmaals smeren. Rond elven gaan we slapen.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Hamba