We zijn vroeg wakker en we krijgen eindelijk iets mee van de zonsopgang, hoewel deze niet noemenswaardig is. Vanuit onze kamer kunnen we het dakterras op en we zien Cienfuegos liggen. Er komt een groot schip voorbij, maar daar we geen idee hebben waar de zee is, is het moeilijk te zeggen of hij binnenkomt of vertrekt. We zien mensen rennen voor de bus om naar het werk te gaan. Na het douchen en alvast inpakken van de koffers gaan we naar beneden om te ontbijten. Grote ruimte, veel Duitsers, ontbijt was goed. Wederom zitten we allemaal om negen uur in de bus en vertrekken we naar Palacio del Valle. Eerst bezoeken we het hotel waar we oorspronkelijk zouden logeren. Oh Igor, had dit nou niet gedaan. Prachtig hotel. We lopen daarna door de tuin naar de kust. Dan bezoeken we Palacio del Valle.

http://www.cienfuegoscity.org/cienfuegos-city-arch-valle-palace.htm

Een prachtig paleis uit 1917. Helaas gaan we alleen naar de dak. We beklimmen de trappen en hebben daarna op de dakterras een prachtig uitzicht. Igor vertelt de geschiedenis, wij luisteren en maken foto’s. Daarna weer naar beneden en de bus in richting het centrum van Cienfuegos.

Igor vertelt wat en daarna krijgen we vrije tijd. Allette en ik gaan op souvenirjacht. We lopen een kleine binnenplaatsje op en struinen de kraampjes af. Onze blikken gaan tegelijkertijd uit naar beeldjes van muziek makende mensen. We kopen allebei een trio uit dezelfde serie en hoeven niet eens af te dingen. We krijgen automatisch korting. Bij een ander kraampje koopt Allette nog een ander beeld. Bij de bank probeer ik te pinnen, maar dat lukt helaas niet. We lopen een ander winkeltje binnen en daar koop ik een Cubaanse bongo. We struinen nog wat verder en zien dan een zijstraatje met allerlei kraampjes. Daar lopen we ook nog even in. Daar vinden we Cubaanse koppies en we nemen allebei een man en een vrouw mee. Ook hier krijgen we automatisch korting.

Om half twaalf moesten weer terug zijn bij de bus en ik realiseer me dat ik nog geld moet halen. Ik vraag aan Igor of ik dat in Trinidad kon halen, want ik wilde niet dat de groep op mij moest wachten. Helaas was er geen mogelijkheid en ik moest hier naar de bank. En daar stond me een rij. Vijf minuten later kwam er nog iemand van de groep bij me staan. Uiteindelijk na 25 minuten waren we aan de beurt. Met CUCjes en vol verontschuldigingen kwamen we terug bij de bus. Op naar Trinidad. Daar verheugen we ons enorm op. Na anderhalf uur kwamen we aan de stad.

We stapten uit bij een school waar op dat moment de kinderen een middagdutje deden. Schattig om te zien. We lopen door de straatjes van het centrum en Trinidad is een totaal andere stad dan dat we tot nu toe gezien hebben. Kinderkopjes op de grond, geen stinkende auto’s. We lopen eerst even naar binnen bij een museum waar een toren is, die we laten gaan beklimmen. Dan laat Igor nog wat andere zaken zien en lopen we daarna met de groep naar de Canchánchara bar. Hier moeten we ons straks weer melden. De meesten gaan op pad en wij blijven met een klein groepje zitten en bestellen de beroemde cocktail genoemd naar de bar. Deze bestaat uit rum (Havana club), honing en limoen sap. Terwijl we wachten beginnen twee mannen Quantanamera te spelen en we zingen en hummen mee. Dan een rondje met de pet. Vervolgens vraagt 1 van de mannen een vrijwilliger. Een dame uit de groep gaat ervoor en leert hoe ze moet dansen met een bord op haar hoofd. Er komen allerlei muziek instrumenten bij (waaronder een onderkaak van een paard) en al snel is bijna de hele groep aan het dansen en / of een muziekinstrument aan het bespelen. Ondergetekende is aan het filmen :-) Ondertussen zijn de cocktails gearriveerd. Het is lekker, maar niet mijn drankje. Als we uitgedronken en uit gedanst zijn, gaan Allette en ik op pad.

We lopen het centrum uit en wandelen door de achteraf straatjes. Wat is het hier mooi en hoe anders is het leven hier. Een slager waar bij het vlees gewoon open en bloot in de zon ligt zonder raam. Hier en daar kunnen we naar binnen gluren. Mensen die op een stoepje zitten, de dieren. Een vrouw vraagt me om een pen. Gelukkig heb ik er 1 in mijn rugzak zitten. We maken foto’s en filmen. Ook worden we door een man aangesproken en hij vraagt waar we vandaan komen. Uit Nederland. Hij begint allerlei plaatsen aan te halen die een gemiddelde Cubaan niet hoort te weten. Blijkt dat deze meneer de atlas bestudeert. Dan lopen we weer terug naar het centrum. Als we even gaan zitten, zie ik weer een hondje en moet er even aan toegeven. Het is een hete dag en ik geef het hondje wat water. Daarna kopen we koud water en een blikje cola. We lopen via Plaza Mayor (waar onze voorvaderen rijk zijn geworden door het handelen in slaven) naar Placio Cantero. (nu museo Historico Munticipal) We bekijken het museum en gaan dan in de rij staan om de toren te beklimmen. Het is een steile klim, maar zo de moeite waard. Wat een prachtig uitzicht over de stad. Allette maakt foto’s en ik film. We klimmen weer naar beneden en lopen langzaam naar Canchánchara bar, want het is bijna half 5. Er zijn al meerdere van de groep aanwezig. Eenmaal compleet lopen we terug naar de bus. Dag Trinidad, ik hoop met heel mijn hart dat ik hier nog een keer terug mag komen en dan wat langer.

Op naar de bergen. Oorspronkelijk zou het ritje 3 kwartier duren, maar de weg van Trinidad naar Topes de Collantes is kapot en onze bus is net te groot om hier langs te kunnen. We moeten om rijden en dat duurt maar liefst drie tot drie en half uur. We gaan snel op weg. Terwijl het begint te schemeren, krijgen we ook nog een enorm plensbui. Arme Eduardo. Igor had het al eerder gezegd dat Eduardo een van de beste chauffeurs was en vanavond heeft hij dat meer dan bewezen. Hij heeft deze weg maar een 1 of 2 keer eerder gereden en toch weet hij ons in het pikkedonker, zonder een onveilig gevoel, met drie uur bij het hotel af te zetten. Het was een lange rit. We lopen naar de lobby van het hotel en krijgen wederom een Cuba Libre. De sleutels worden verdeeld en we lopen naar onze kamer. Dit was vroeger een legerfaciliteit. Onze kamer is super ruim, schoon en er ligt een heel lief briefje van de dame die de kamer heeft klaar gemaakt. Daarna lopen we naar het restaurant (buffet) om te gaan eten. Er is veel keuze, maar het smaakt flauw en is lauw. Maar we hebben trek, dus het smaakt wel. Lekker koud biertje erbij. Na het eten gaan we terug naar de lobby met een vrij grote groep. Op Cuba zijn er twee soorten bier. Cristal, lekker fris en licht en Bucanero, wat donkerder en sterker. En je hebt Cuba Libre en Cubata. De eerste voor de dames, de tweede voor de heren. Zowel voor het bier als de rum cola. Nu vond ik Bucanero al lekkerder dan Cristal, dus vanavond gaan we de Cubata proberen. Ja, deze is veel lekkerder dan een Cuba Libre. Het recept is hetzelfde: rum, limoen en cola. Maar de rum in de Cubata is zeven jaar oud. We zitten met z’n allen in een kringetje en komen al kletsend de avond door. Onder het genot van de Cubata. Wat ook handig is om de barkeeper twee CUCS te geven bij de eerste bestelling. Hij maakt de drankjes net iets sterker dan voorheen. Uiteindelijk zijn we nog met een klein groepje over. Allette was al naar de kamer. Moeten we naar bed, ja, we moeten naar bed. Iemand heeft zijn/ haar rugzak laten staan, die neem ik maar mee. Terug naar de kamer en ik hoef niet te vertellen dat ik heerlijk heb geslapen.