Om zeven uur gaat de wekker en ik was net in slaap gevallen. Dat was wat minder. Ik ben als 45 jarige naar bed gegaan en ik sta als 85 jarige op. Mijn onderrug is helemaal verkrampt, omdat ik vannacht zo slecht gelegen heb. Ook de douche is erg klein en Allette waarschuwde al dat deze in eens heel heet kan worden. En dat is echt niet fijn. Als we aangekleed zijn, gaan
we op pad. Vlak bij ons is een pad naar het Alhambra toe. Ik kan jullie vertellen dat het een pittige wandeling is. Flink klimmen zo op de vroege ochtend. Later lezen we dat dit het meest moeilijke en steilste pad omhoog was. Maar het was wel mooi. We hadden geen kaarten meer kunnen krijgen om naar binnen te gaan, maar de vrouw van Rene had verteld dat het helemaal niet erg was, want de mooiste dingen waren gratis toegangelijk, zoals een deel van het huis en de tuin. Maar helaas ook daar moet je kaarten voor kopen zagen we. We besluiten gewoon een stuk te gaan wandelen en we zien wel waar nog eventueel naar binnen kunnen sneaken. Na een paar 100 meter zien we een pad richting de gebouwen en lopen die kant op. We kunnen inderdaad 1 gebouw naar binnen: Het is een groot koloseum (ik google later het juiste gebouw er wel bij) Op het pleintje voor het gebouw lopen heel veel kattenkinderen te bedelen voor eten. Sommige toeristen geven een stukje brood met ham, maar de dames en heren zijn erg kieskeurig, want ze laten het brood liggen en eten alleen het vlees. Een paar van de poezenbeesten zijn zo mooi en ik moet gewoon een paar vastleggen. Verder verkennen we de rest van het terrein en zoeken naar gebouwen waar geen medewerker
staat, maar die zijn helaas niet te vinden. We zullen een keer terug moeten. Dus we bewonderen alles van de buitenkant. De foto's en film worden mooi, omdat we een strak blauwe lucht hebben. Ondertussen wordt het steeds drukker en drukker. We hebben er alles uitgehaald wat kon en lopen langzaam weer naar beneden. We komen uit bij Plaza Nueva. Onze magen geven aan dat zij wel een beetje gevuld willen worden. We gaan op zoek naar een plekje om te eten en komen uit bij Cafetaria Lisabon. Drukwerk heeft vandaag nog wat naweeen. Allette haar toast met roquefort was niet te eten en ze zweert bij deze geen roquefort meer te bestellen. Mijn ontbijtje (eieren met spek) was een beetje karig en Roy zijn ontbijtje (croissant en jus ) was goed! We kijken in het boekje wat er verder nog te doen nu ons bezoek aan Alhambra zo kort was uitgevallen.Allette wilde graag naar Palacio de Dar-Al-Horra. Verder was er nog een museum: Casa de Castril, twee kerken en een Marokaans
theehuis waar we naar toe wilden. Eerst weer omhoog klimmen. GPS aan en we lopen weer meerdere keren fout. Ondertussen hebben we mooie uitzichten over de stad. We zien op maps-me dat we tegen het paleis aanstaan, maar er is geen deur en niets doet ons denken aan een paleis. Even zitten bij een kerkje op de trap (kerkje was dicht, helaas) en geven het nog 1 poging. Wewandelen verder de buurt door en ja, daar was de ingang. Op de website stond, die Allette voor het weggaan nog bekeken heeft, dat de toegang gratis is, maar als we doorlopen worden we terug gefloten of we pp even 2,20 willen aftikken. Dus eerst de
kaartjes gekocht en naar binnen. Veel was er niet te zien, het zijn lege ruimtes in oude bouw, maar het was wel mooi. Via het balkon klimmen we naar de toren waar we prachtige vergezichten hebben. Als we alles gezien hebben, gaan we weer naar buiten en beginnen aan onze afdaling naar beneden, omdat de rest van wat we willen zien beneden aan de Carrera del Darro is. Onderweg zien we een vrouwtje in een smart door de kleine straatjes heen en ze moest een mega scherpe bocht maken en dat deed ze in 1 keer en ik kon niet anders dan haar een aplaus geven. Eerst willen we naar het museum en ondanks dat we het adres hebben, lopen we er twee keer langs. Hmm, het wordt verbouwd en is daarom gesloten. Jammer, dan hebben we gelukkig nog twee kerken op het programma. En je raadt het natuurlijk al: allebei gesloten. Het theehuis, La Teteria del Banuelo, is gelukkig wel open. We zoeken een leuk hoekje op en bestellen van alles. Thee voor Allette natuurlijk. Roy neemt een aardbeien shake en ik een glas wijn. Allette en Roy weten de verleiding van een stuk chocolade cake niet te weerstaan. Gelukkig krijgt Roy niet alles op en ik fungeer graag als prullenbak.

Omdat alles wat we willen zien dicht is, gaan we op zoek naar een bank om te pinnen. Je moet toch wat. We lopen via Plaza Neuva richting de bank die maps-me heeft aangegeven. Tijdelijk buiten gebruik staat er op het scherm. We wandelen verder en we vinden al snel een andere bank. Daar we toch niks te doen hebben, gaan we op zoek naar het warenhuis wat ik de dag ervoor gezien had. Een flinke wandeling en we kijken heerlijk om ons heen. Het warenhuis gevonden, maar het stelde helaas niet zoheel erg veel voor. We lopen er een beetje door heen en wandelen langzaam weer terug naar ons huisje. Ondertussen is het al weer etenstijd geworden en we gaan eerst naar het terras voor een pot bier en water. Het toeristenmenu laten we maar voor wat het is. Nadat de glazen leeg zijn, besluiten we toch maar om omhoog de Abazijnse wijk in te gaan. We zetten de modus weer op klimmen en hopen snel een restaurant tegen te komen. Het eerste restaurant wat we zien, is dicht
en het tweede restaurant is aan de prijzige kant. Na nog een paar 100 meter te hebben geklommen kwamen we bij een pleintje met twee restaurants en een restaurant in een zijstraatje. We checken de menukaarten en besluiten om op het terras op hetpleintje te gaan zitten. We bestellen eerst wat te drinken en krijgen weer een tapa, een grove aardappelsalade. (jammer dat er Nederlanders naast ons zitten) Ik ga weer de calamares proberen, Roy neemt kippengehaktballen in tomatensaus en Allette een stuk kipfilet. Het eten was lekker, hoewel Allette haar filetje een beetje droog was zonder saus. De calamares warenheerl ijk. We tafelen nog even na en het wordt tijd om de calorietjes te verbranden door weer naar beneden te lopen. Ondertussen beginnen we de diverse straatjes en pleintjes al te herkennen. We nemen hier en daar nog wat foto's en gaan terug naar het huisje. We hebben vandaag 20 kilometer gelopen waarvan zeker 65% klimmen was. Een bewogen dagje dus :-)

We pakken alvast zoveel mogelijk in en gaan daarna naar droomland. Althans Roy, wij, de dames, slapen weer slecht.